Naukowczyni

Prof. Marta Kasprzak wstaje wcześnie, bo przed pracą musi przygotować obiad na popołudniu i odprowadzić dzieci do przedszkola. Ta krzątanina budzi mnie. Wszak jestem jej gościem.
   Wjeżdżamy jej samochodem do podziemnego garażu, z którego schodami dostajemy siÄ™ na piÄ™tro olbrzymiego gmachu. Przed wejÅ›ciem do sali czekajÄ… już na niÄ… studenci. Otwiera drzwi kartÄ… i wpuszcza mnie i studentów. Siadam w pierwszym rzÄ™dzie kiedy ona podÅ‚Ä…cza laptopa i wÅ‚Ä…cza rzutnik.
      - Witam paÅ„stwa na naszym pierwszym wykÅ‚adzie. Z pewnoÅ›ciÄ… skoro paÅ„stwo tu jesteÅ›cie to już sporo wiecie o bioinformatyce, wiÄ™c tylko powtórzÄ™. Bioinformatyka jest jednÄ… z najmÅ‚odszych nauk, której burzliwy rozwój zostaÅ‚ wymuszony przez postÄ™p w dziedzinie nauk biologicznych, a umożliwiÅ‚y go dokonane przeÅ‚omowe osiÄ…gniÄ™cia i wdrożenia w samej informatyce.
   Wielu badaczy, mówiÄ…c o bioinformatyce, ma na myÅ›li głównie aspekty zwiÄ…zane z biologiÄ… na poziomie molekularnym (DNA, RNA, biaÅ‚ko). StymulujÄ…cym to odkryciem byÅ‚o podanie w 1953 r. przez Watsona i Cricka (razem ze współtwórcami Wilkinsem i Franklin nagrodzonymi w 1962 r. Noblem) modelu podwójnej helisy Å‚aÅ„cucha DNA, przechowujÄ…cego (kodujÄ…cego) informacjÄ™ genetycznÄ… we wszystkich organizmach żywych, co barwnie przedstawia jeden z autorów w swej powieÅ›ci....
   Po wykÅ‚adzie w laboratorium uczestniczymy w sekwencjonowaniu DNA czyli odczytywaniu sekwencji nukleotydów jaka wystÄ™puje w DNA. Ma to dzisiaj olbrzymie zastosowania w biologii, medycynie i kryminalistyce.