Od dawna opracowuję scenariusze gier przedstawiając je jako zachętę do napisania gry w ramach pracy dyplomowej lub projektu na zaliczenie – www.cs.put.poznan.pl/aurbanski/dyplomanci.php. Przez te lata powstało wiele takich gier. Opowiem o kilku, których realizacja najbardziej mi się podobała.

The Dark Monaster

Zarys scenariusza zaczął powstawać już w trakcie samodzielnego programowania przeze mnie słynnej karciano-planszowej gry CLUEDO(https://pl.wikipedia.org/wiki/Cluedo i szerzej https://en.wikipedia.org/wiki/Cluedo). Dużo później odtworzyłem uproszczony szkielet grania w tę grę na swojej stronie http://dyplomant.pl/TDM.php. Szkielet dość wiernie odwzorowuje mechanizm w oryginale gwarantowany przez manipulację odpowiednimi kartami. W tym szkielecie brakuje jednak barwnej fabuły tak przecież ważnej dla prawie każdej gry. Pomyślałem więc by połączyć ten mechanizm ze scenerią zbrodni popełnionej w średniowiecznym klasztorze jak w słynnej powieści Umberta Eco i filmie „Imię róży”. Podejrzanymi w grze tak jak w tym utworze byli mnisi. Celem gry było jednoczesne znalezienie podejrzanego, narzędzia zbrodni – rozrzuconej po klasztorze broni i miejsca zbrodni – odpowiedniego pomieszczenia klasztoru. Taki temat długo „wisiał” na mojej stronie nie spotykając się z żadnym zainteresowaniem.

Po latach oczekiwań znalazło się wreszcie dwóch studentów inżynierskich studiów informatycznych, którzy podjęli się zrealizować projekt. Zaczęli od zaprojektowania dosyć złożonej budowli, w której toczy się akcja. Tu widzimy plan dolnego piętra, a jest jeszcze górne w tym samym obrysie lecz z dużą kaplicą. Na mapce wywoływanej jako pomoc w grze w rękach pomocnika detektywa benedyktyńskiego nowicjusza Adso z Melku widać ten dolny poziom:

 Dużo czasu zajęło twórcom odpowiednie oświetlenie pomieszczeń, bo zbyt obfite gubiłoby  oryginalny klimat, a jednocześnie wprowadzało znaczne opóźnienia programu gry. Wybrano więc dosyć skąpe, które tworzyło też odpowiedni klimat:

W nim postacie tajemniczych mnichów wyglądają dość upiornie i podejrzanie:

Gra polega na poruszanie się po pomieszczeniach i zbieraniu narzędzi zbrodni, kolekcjonowaniu podejrzanych miejsc (plam krwi) oraz notowaniu napotkanych podejrzanych. Wszystko to mieści się w specjalnym plecaku detektywa. Mnisi zagadnięci udzielają też wskazówek kto i gdzie popełnił zbrodnię. Pewnym utrudnieniem dla polskiego odbiorcy jest realizacja gry wyłącznie w wersji angielskiej, ale w ogóle sama gra jest trudna daleko odbiegając od schematu CLUEDO. Została zrealizowana w łatwym do opanowania nawet dla początkujących sieciowym narzędziu Play Canvas i jest dla każdego chętnego dostępna on-line: http://playcanv.as/p/U8iArc8H/

Poznański Czerwiec’56: Strzelanina pod bezpieką

Kolejna gra rozpoczyna się lekturą pamiętnika robotnika wprowadzającego nas w realia życia w Poznaniu w połowie lat 50-tych XX wieku:

Następnie pojawia się film z robotniczej demonstracji ze sceną morderstwa 13-letniego chłopca:

Oryginalny nekrolog z tamtych lat ma stanowić upamiętnienie tej postaci w grze:

Następnie rozpoczyna się potyczka pod gmachem Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa, w której można się posłużyć pistoletem z tamtych lat:

Można też wybrać odpowiedni karabin:

Gra miała mieć różne gadżety:

Udało się zrealizować tylko stosowny kubek:

Są plany by zrealizować bardziej kompleksową grę uwzględniającą również inne aspekty wydarzeń Poznańskiego Czerwca 1956, które w grze możnaby realizować w postaci questów. Taka gra tylko w niewielkim stopniu byłaby strzelanką. Możnaby w niej postawić przed graczem ważkie pytania o powód tego zrywu uwzględniając tło historyczne trudności życiowych w tamtych czasach:

Niektórzy studenci próbują to zrealizować, ale jest to potężne wyzwanie, a poza tym brakuje im środków na wzbogacenie gry o grafikę i dźwięk.

Przedstawioną wersję gry zrealizowano w profesjonalnym środowisku do tworzenia gier czyli tak zwanym silniku Unreal Engine i wymaga ona ściągnięcia ponad 700 MB plików i zainstalowania ich w systemie WINDOWS.

Gra to wzbogacona o tło historyczne zwykła strzelanka tyle, że dosyć perfekcyjnie zrealizowana. Niestety przez czas jaki upłynął od jej uruchomienia coś się stało prawdopodobnie z aktualizacją podstawowego oprogramowania, że przestała działać.

Gra w kości

Grę w kości pierwotnie napisałem w czystym webGL, co było dosyć pracochłonne, a efekt końcowy taki sobie. Widząc to jeden ze studentów w ramach zajęć napisał tę grę w środowisku PlayCanvas dostępną on-line:
https://playcanv.as/p/w2lMEYdn/

Pomimo tego, że student nie miał wiele czasu zasadniczy etap gry – rzucanie kośćmi jest zrealizowany bardzo widowiskowo. Trochę gorzej poszło studentowi z rachowaniem punktów za zrealizowane rzuty kośćmi. Jednak trudno więcej wymagać od zwykłego projektu zaliczeniowego.

Morderstwo w bloku

Również w trakcie zajęć powstała kolejna wersja CLUEDO. Udało mi się ją uzupełnić o precyzyjną instrukcję grania, tak że wydaje się dosyć łatwa, a przez losowanie mordercy również atrakcyjna: https://playcanv.as/b/dYDSHC1e/

Wielką zaletą tej gry jest duża jej łatwość, a grafika chociaż nie zachwyca jest do przyjęcia.

Seryjny morderca w szpitalu

Gra napisana również w PlayCanvas co umożliwia jej użycie w trybie on-line: https://playcanv.as/p/P699bBmB/

Gracz-detektyw krąży po pomieszczeniach z automatycznie odsuwającymi się drzwiami w scenerii stanowiacej połączenie szpitala z uczelnią:

Gra początkowo nie wzbudziła mojego entuzjazmu, ale muszę przyznać, że zdaje się już po obronie została ulepszona m.in. o efektowne meble.

Seryjny morderca w więzieniu w wersji 3D

Gra została napisana w Unity i wymaga zainstalowania na komputerze z Windows.

Po odebraniu telefonu z poleceniem od dyrektora więzienia gracz podchodzi do dyżurki więzienia:

Dalej jest prowadzony do dyrektora więzienia podążając za strażnikiem między innymi schodami:

A potem gracz rozpoczyna żmudne śledzwo odwiedzając wybranych z ponad stu więźniów:

Każda cela jest identyczna ale więźniowie różnią się wyglądem. Każdy ma też swoje imię i nazwisko w każdej grze inne. Inne są rónież ofiary, a także poszukiwany morderca. Wiadomo tylko, że jest jeden:

Gra jest bardzo atrakcyjna i oczywiście niełatwa. Jak widać twórca zadbał o naturalistyczny wystrój wnętrz, a także różnorodność wyglądu ponad stu postaci więźniów. Trochę mniej udały się dialogi, w których miesza się kilka sposobów ich prowadzenia. Przydałby się syntezator mowy.

Wyatt’s story – wielowątkowa gra detektywistyczna

Wobraźmy sobie, że wkładamy do odtwarzacza DVD płytę, bierzemy pilota do ręki i siadamy wygodnie w fotelu. Zaczyna się film kryminalny. Możemy sobie wybrać dowolny z sześciu kanałów (technicznie można umieścić nawet sto kanałów) klikając w przyciski na pilocie. Jednak obejrzenie dowolnego nie prowadzi do wykrycia motywów zbrodni. Staramy się więc obejrzeć pozostałe odpowiednio cofając akcję filmu i zmieniając wątki, które w tym przypadku wiążą się z poszczególnymi postaciami. Poruszamy się więc jakby w ślad za postaciami zmieniając czasem śledzoną osobę a nawet cofając się w czasie. Ważne, że wszystkie wątki są doskonale zsynchronizowane i możemy łatwo obejrzeć co w tym samym czasie(filmowym) dzieje się na kilku z nich. Sądzę, że poniższa tabelka w całości wyjaśnia przykładową historię kryminalną:

Dopiero dokładne prześledzenie wątków uświadamia nam, że butelka wyrzucona z samolotu zabija dziewczynę. Jej chłopak pozornie miotając się prowadzi śledztwo i odkrywa jak mu się wydaje pełen skład załogi samolotu, który wtedy przelatywał nad miasteczkiem. Uważając te osoby za winowajców popełnia trzy morderstwa. Oficer policji dopiero wtedy odkrywa prawdę i aresztuje winowajcę. Mimowolny sprawca śmierci dziewczyny pozostaje nietknięty.

Opowiedziałem tę historię na podstawie autentycznego filmu odcinkowego produkcji francuskiej. Wprowadziłem trochę zmian i przede wszystkim rozbiłem na równoległe wątki. Nie roszczę sobie pretensji do jakości tego „dzieła”, chciałem tylko poglądowo wyjaśnić możliwości jakie dałoby odpowiednie wykorzystanie płyty DVD. Uzyskanie takich efektów z taśmą jest niemożliwe. Dla zaoszczędzenia miejsca na DVD i kosztów filmowania jeśli w pewnym wątku nie dzieje się nic ciekawego (a w tym samym czasie w innym wątku może dziać się ciekawa akcja) to montuje się filmową pętlę oczekiwania np. śpiący bohater, którą można „przeskoczyć” pilotem.

Wszystko to można dużo elastyczniej zawrzeć w grze komputerowej

Gra mobilna na Androida. Pobiera się ją ze sklepu Google: https://play.google.com/store/apps/details?id=com.mmx.wyatts_story

Wypowiedzi w grze w języku angielskim są równocześnie wyświetlane i wypowiadane z użyciem syntezera głosu. Scenariusz jest bardzo bogaty. Pierwotny pomysł został rozbudowany. Przez grę przewija się kilkanaście postaci.

Seryjny morderca w więzieniu 2D

Dyplomant chciał przedstawić swoje artystyczne wizje pikselart w formacie 2D.

Przyznam, że zamysł artystyczny się udał, natomiast z opanowaniem mechaniki gry w dalszej jej części miałem trudności.

Podsumowanie

Cieszę się, że tylu moich studentów udało się namówić na zrobienie ciekawej gry. Jednak ciągle mam wrażenie niedosytu, co wynika z dużej pracy jaką trzeba włożyć w zrobienie atrakcyjnej gry. Na szczęście pojawia się coraz więcej chętnych by tym się zająć. Sprzyja temu prowadzona na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji specjalność magisterska kierunku informatyka pod nazwą Gry i Technologie Internetowe przynajmniej w połowie poświęcona tworzeniu gier.