W fotelu siedzi mężczyzna i czyta gazetę.
   Do pokoju wchodzi chÅ‚opiec.
   ALAN: Tato! Kiedy mi kupisz komputer?
   TATA: A naprawdÄ™ jest ci potrzebny?
   ALAN: Tak, bo ja też chcÄ™ jak ty być programistÄ… i muszÄ™ szybko zacząć by być w tym dobry.
   TATA: Dobrze, wiÄ™c idziemy do sklepu kupić ci twój pierwszy, wÅ‚asny komputer !
   Â 
   TrzaskajÄ… drzwiczki samochodu i nastÄ™puje warkot odjeżdżajÄ…cego pojazdu.
   Chwilka muzyki.
   Samochód hamuje i otwierajÄ… siÄ™ drzwiczki.
   Â 
   TATA: Popatrz na tego sprzedawcÄ™ komputerów jak zachwala swój towar.
   Piosenka sprzedawcy komputerów
   Â 
   1.WystÄ…piÄ™ w roli komputera,
   co ciekawe części zawiera
   Â 
   TrochÄ™ tych urzÄ…dzeÅ„ chowa
   ma centralna obudowa
   Â 
   PiÄ™kny obraz ci utworzÄ™
   na mym dużym monitorze
   Â 
   Klawiatura dotyk czuje
   i znaki mi przedyktuje
   Â 
   Myszka rÄ™ce twej pozwala,
   by mój ekran przeszukaÅ‚a
   Â 
   A drukarka na papierze
   pisze to, co jej powierzÄ™
   Â 
   REFREN:
   Komputer lubi Alana
   bo Alan jego części zna
   Wystarczy podzespołów trochÄ™
   by ze sprzÄ™tu mieć radochÄ™
   Â 
   2. Mikrofon plus gÅ‚oÅ›niki
   to przekaz gÅ‚osu i muzyki
   Â 
   Dyskietki sÅ‚użą do tego
   byÅ› mógÅ‚ dane wziąć, kolego
   Â 
   W Internet wejdÄ™ bez problemu
   używajÄ…c jakiegoÅ› modemu
   Â 
   DziÄ™ki skanerowi zaÅ› potrafiÄ™
   odczytać rysunek albo fotografiÄ™
   Â 
   Pamięć RAM ma tyle komórek,
   Å»e tworzÄ… gigantyczny sznurek
   Â 
   RAM pamiÄ™ta dane i programy,
   gdy je procesorem przetwarzamy
   Â 
   REFREN:
   Komputer lubi Alana
   bo Alan jego części zna
   Wystarczy podzespołów trochÄ™
   by ze sprzÄ™tu mieć radochÄ™
   
   3.DziÄ™ki kamerze potrafiÄ™
   nagrać film lub zrobić ci fotografiÄ™
   Â 
   Z joystickiem lub kierownicÄ…
   dzieci grami siÄ™ zachwycÄ…
   Â 
   Dyski twarde tak dobrane
   by spamiÄ™tać wszystkie dane
   Â 
   Pendrive to dane bieżące
   Możesz go mieć w kieszonce
   Â 
   Zamiast używać mleka od krowy
   Zasilacz pożera prÄ…d sieciowy
   Â 
   Komputera takie powitanie:
   Mam to, by ci pomagać, Alanie
   Â 
   REFREN:
   Komputer lubi Alana
   bo Alan jego części zna
   Wystarczy podzespołów trochÄ™
   by ze sprzÄ™tu mieć radochÄ™
   Â 
   TATA: A teraz podejdź Alanie do poszczególnych części i zapoznaj siÄ™ z nimi.
   ALAN: Ale OBUDOWA! Jestem Alan Bit.
   OBUDOWA: Hej Alanie! Uważaj! Nie kop mnie jak bÄ™dÄ™ staÅ‚a pod biurkiem.
   ALAN: Cześć Monitorze! Jestem Alan Bit.
   MON ITOR: Hej Alanie! Uważaj! Precz ode mnie z brudnymi palcami.
   ALAN: Cześć Klawiaturo! Jestem Alan Bit.
   KLAWIATURA: Hej Alanie! Uważaj! Nie wal we mnie jak w bÄ™ben.
   ALAN: Cześć Myszko! Jestem Alan Bit.
   MYSZKA: Hej Alanie! Uważaj! Delikatnie mnÄ… przesuwaj i nigdy nie chwytaj za ogonek.
   ALAN: Cześć Drukarko! Jestem Alan Bit.
   DRUKARKA: Hej Alanie! Uważaj! Nie wyrywaj ze mnie kartek zanim nie zadrukujÄ™ i cierpliwie usuwaj kartki jak siÄ™ zatnÄ™.
   ALAN: Cześć Mikrofonie! Jestem Alan Bit.
   MIKROFON: Hej Alanie! Tylko uważaj! Nie pluj we mnie jak mówisz.
   ALAN: Cześć CD! Jestem Alan Bit.
   CD: Hej Alanie! Uważaj! Z paluchami precz od mojej srebrzystej powierzchni.
   ALAN: Cześć Modemie! Jestem Alan Bit.
   MODEM: Hej Alanie! Uważaj! Nie rzucaj mnÄ… o Å›cianÄ™ jak zerwie siÄ™ poÅ‚Ä…czenie z sieciÄ…, najczęściej to nie moja wina.
   ALAN: Cześć Skanerze! Jestem Alan Bit.
   SKANER: Hej Alanie! Uważaj! Zawsze powoli mnie zamykaj i precz z paluchami od mojej szklanej tafli.
   ALAN: Cześć ci PamiÄ™ci RAM! Jestem Alan Bit.
   RAM: Hej Alanie! Uważaj! Nie używaj zbyt wielu programów i okienek naraz, bo siÄ™ przepeÅ‚niÄ™ i komputer bÄ™dzie jak Å›limak.
   ALAN: Cześć Procesorze! Jestem Alan Bit.
   PROCESOR: Hej Alanie! Uważaj! Dbaj żebym siÄ™ nie przegrzaÅ‚ i nigdy nie podkrÄ™caj na szybszy bieg niż napisano.
   ALAN: Cześć Dysku twardy! Jestem Alan Bit.
   DYSK: Hej Alanie! Uważaj! Nigdy nie ruszaj komputerem zanim go nie wyÅ‚Ä…czysz, bo siÄ™ mój talerz porysze.
   ALAN: Cześć ci Kamero! Jestem Alan Bit.
   KAMERA: Hej Alanie! Uważaj! Nie rób mi gÅ‚upich min jak na ciebie patrzÄ™.
   ALAN: Cześć Joysticku! Jestem Alan Bit.
   JOYSTICK: Hej Alanie! Uważaj! Nie szarp mnÄ…, bo mnie wyrwiesz z gniazda.
   ALAN: Cześć Kierownico! Jak siÄ™ masz?
   KIEROWNICA: Hej Alanie! Uważaj! Nie kręć mnÄ… dalej gdy już poczujesz opór.
   ALAN: Cześć Pendrivie! Jak siÄ™ masz?
   PENDRIVE: Hej Alanie! Uważaj! Å»ebyÅ› mnie zostawiÅ‚ w kieszeni z rzeczami do prania.
   ALAN: Cześć Zasilaczu! Jak siÄ™ masz?
   KIEROWNICA: Hej Alanie! Uważaj! Nie przekrÄ™caj i nie wyrywaj moich kabli.
   Â 
   ALAN: Tato zobacz jakie ogromne pudÅ‚o Å‚aduje nam sprzedawca do samochodu.
   TATA: To wÅ‚aÅ›nie twój komputer. Zawieźmy go wiÄ™c do domu.
   Â 
   TrzaskajÄ… drzwiczki samochodu i warkot odjeżdżajÄ…cego.
   Chwilka muzyki.
   Samochód hamuje.
   Alan Å›piewa: „Mój pierwszy komputer”
   
   1:
   Komputer jest Å‚adnie zapakowany
   A sposób jego zÅ‚ożenia nieznany
   Â 
   KorzystajÄ…c z pomocy taty
   Komputer mój rozpakujÄ™ na raty
   Â 
   Najpierw wyjmÄ™ jednostkÄ™ centralnÄ…
   W ogromnÄ… obudowÄ™ wstawionÄ…
   Â 
   Potem kolej na monitor tak duży,
   Å»e aż czerwony siÄ™ robiÄ™ na buzi
   Â 
   PoÅ‚Ä…czÄ™ je razem kablem wideo
   A osobno do prÄ…du sieciowego
   Â 
   Potem podÅ‚Ä…czÄ™ dużą klawiaturÄ™
   Do jednostki centralnej krÄ™tym sznurem
   Â 
   Gdy już nastÄ…pi myszki podÅ‚Ä…czenie
   Dokona siÄ™ pierwsze uruchomienie
   
   REFREN:
   Pierwszy komputer wypróbować muszÄ™
   OdnajdÄ™ tu serce, odnajdÄ™ duszÄ™
   Niech to bÄ™dzie mój najlepszy przyjaciel
   Zdobyć krzemowe serce to mój cel
   2:
   W napiÄ™ciu czekamy co też siÄ™ stanie
   A tylko „ProszÄ™ czekać” na ekranie
   Â 
   Bo najpierw musi siÄ™ nam rozpakować
   System operacyjny by zarzÄ…dzać
   Â 
   CaÅ‚ym sprzÄ™tem komputera naszego
   By każdego programu byÅ‚ kolegÄ…
   Â 
   Tak, że program nie bÄ™dzie musiaÅ‚ wiedzieć
   SkÄ…d inne części komputera chcesz mieć
   Â 
   Pod koniec instalowania systemu
   Warto gdy korzystamy z modemu
   Â 
   Bo wtedy system siÄ™ nam rejestruje
   I już na dobre dla nas popracuje
   Â 
   Do tego potrzeba nam Internetu
   Doprowadzonego do gabinetu
   
   REFREN:
   Pierwszy komputer wypróbować muszÄ™
   OdnajdÄ™ tu serce, odnajdÄ™ duszÄ™
   Niech to bÄ™dzie mój najlepszy przyjaciel
   Zdobyć krzemowe serce to mój cel
   3:
   Dalej do naszej maszyny możemy
   ÅÄ…czyć co tylko sobie wymarzymy
   Â 
   A wiÄ™c najpierw podÅ‚Ä…czamy drukarkÄ™
   By wszystko co trzeba móc mieć na kartce
   Â 
   Potem warto podÅ‚Ä…czyć mu gÅ‚oÅ›niki
   By móc posÅ‚uchać poleceÅ„ muzyki
   Â 
   JeÅ›li chcemy gadać przez sieć za darmo
   To mikrofon podÅ‚Ä…czyć bÄ™dzie warto
   Â 
   A jeÅ›li chcemy bity, nie papiery
   To bardzo użyteczne sÄ… skanery
   Â 
   JeÅ›li zaÅ› naszÄ… facjatÄ™ pragniemy
   WysyÅ‚ać by widzieli co czujemy
   Â 
   Wtedy nieodzowna jest nam kamera
   KtórÄ… już czÄ™sto notebook zawiera
   
   REFREN:
   Pierwszy komputer wypróbować muszÄ™
   OdnajdÄ™ tu serce, odnajdÄ™ duszÄ™
   Niech to bÄ™dzie mój najlepszy przyjaciel
   Zdobyć krzemowe serce to mój cel
   Â 
   Na scenie pojawiajÄ… siÄ™ mama i dziadek Alana.
      - Wiesz ojcze, Alan jak dostaÅ‚ wÅ‚asny komputer to już zupeÅ‚nie nie może siÄ™ od niego oderwać. CaÅ‚y czas gra albo krąży po Internecie –skarży siÄ™ matka.
      - Dobrze, że mi mówisz. Mam pewien pomysÅ‚ – mówi dziadek.
      - Alanie!
      - Witaj dziadku. Dawno ciÄ™ u nas nie byÅ‚o.
      - Chcesz usÅ‚yszeć nowÄ… bajkÄ™?
      - Przecież wiesz, że bardzo lubiÄ™ twoje bajki – mówi Alan.
   Â 
   Na scenÄ™ wchodzi dziewczynka w stroju królewny   -księżniczki z lustereczkiem, w które nieustannie jest wpatrzona.
   

Piosenka „Cudowne lusterko”

   
   1
   Od MikoÅ‚aja cudowne lusterko
   Co daje możliwość przeglÄ…dać prÄ™dko
   Â 
   Różne ksiÄ™gi i zapiski odlegÅ‚e
   Których zawartość mogÄ™ czytać biegle
   Â 
   Tak, że bez ruszania siÄ™ z komnaty
   Można poznać te najdziwniejsze Å›wiaty
   Â 
   REFREN
   KsiÄ™gi czytam i oglÄ…dam zawziÄ™cie
   Och jak ja kocham to moje zajÄ™cie
   Â 
   Nie myÅ›lÄ™ o jedzeniu ni o spaniu
   Tylko siÄ™ pogrążam w przeglÄ…daniu
   Â 
   2
   Raz czytam o tym jak jeden dzielny król
   MiaÅ‚ dwóch mÅ‚odych paziów za caÅ‚y swój dwór
   Â 
   Ale kiedy pojawiÅ‚ siÄ™ ogromny smok
   Co pożeraÅ‚ ludzi gdy zapadaÅ‚ zmrok
   Â 
   Król sam wyskoczyÅ‚ do boju ze smokiem
   I pokonaÅ‚ go tego dnia przed zmrokiem
   Â 
   REFREN
   KsiÄ™gi czytam i oglÄ…dam zawziÄ™cie
   Och jak ja kocham to moje zajÄ™cie
   Â 
   Nie myÅ›lÄ™ o jedzeniu ni o spaniu
   Tylko siÄ™ pogrążam w przeglÄ…daniu
   Â 
   3
   Ale najlepsze sÄ… rysunki niemaÅ‚e
   Których przeglÄ…danie jest wprost wspaniaÅ‚e
   Â 
   Jedne pokazujÄ… bogate szaty
   Co rzadko opuszczajÄ… króla szafy
   Â 
   A inne piÄ™knie zdobione kaplice
   Gdzie modlÄ… siÄ™ za swe dziatki rodzice
   Â 
   REFREN
   KsiÄ™gi czytam i oglÄ…dam zawziÄ™cie
   Och jak ja kocham to moje zajÄ™cie
   Â 
   Nie myÅ›lÄ™ o jedzeniu ni o spaniu
   Tylko siÄ™ pogrążam w przeglÄ…daniu
   Â 
   WchodzÄ… król z królowÄ…:
      - Martwi mnie ta nasza córkÄ… tÄ… swÄ… zachÅ‚annÄ… miÅ‚oÅ›ciÄ… do lusterka – mówi królowa.
      - A może ona po prostu zostaÅ‚a zaczarowana – zastanawia siÄ™ król.
      - O Boże, to co my zrobimy – przeraziÅ‚a siÄ™ królowa.
      - Zaraz ogÅ‚oszÄ™, że kto zdejmie czar z królewny ten dostanie jej rÄ™kÄ™ i a pewno ktoÅ› siÄ™ znajdzie – postanawia król.
   Na to wchodzi Alan przebrany za ksiÄ™cia.
      - Pozwól o królu bym zajÄ…Å‚ siÄ™ królewnÄ…. Jestem wielkim znawcÄ… cudownych lusterek i wiem jak pomóc twej córce – oznajmia Alan rezolutnie.
      - Drzwi mego paÅ‚acu stojÄ… przed tobÄ… otworem. Idź zajmij siÄ™ królewnÄ….
   Para królewska wychodzi i wchodzi królewna zapatrzona w lusterko.
      - Witaj moja piÄ™kna pani. Czy widziaÅ‚aÅ› jak dziÅ› Å‚adnie pachnÄ… lilie w twym ogrodzie?
      - A czy lusterko może mi też przekazać zapach kwiatów?
      - Zostaw je na chwilÄ™ i chodź ze mnÄ…. Pokażę ci, że poza lusterkami jest też wiele do zobaczenia.
   WychodzÄ…, a na ich miejsce wchodzi narrator   -dziadek.
      - Jeszcze wiele wysiÅ‚ku kosztowaÅ‚o ksiÄ™cia by królewna nauczyÅ‚a siÄ™ rozsÄ…dnie korzystać z lustereczka. Ale jeszcze zanim nasz książę to osiÄ…gnÄ…Å‚ oboje pokochali siÄ™, co widzÄ…c para królewska wyprawiÅ‚a im wspaniaÅ‚e wesele. I żyli dÅ‚ugo i szczęśliwie.
   Na to wchodzi Alan we współczesnym stroju.
      - I jaki z tego moraÅ‚ Alanie?
      - Masz racjÄ™ dziadku. Ja siÄ™ też daÅ‚em zaczarować komputerowi. Ale na tym koniec. Od dziÅ› nie bÄ™dÄ™ zbyt dÅ‚ugo siedziaÅ‚ przed komputerem.
   Â 
   Alan wychodzi , a na jego miejsce wchodzi mama z tatÄ….
      - SÅ‚uchaj no mój tatuÅ„ciu. Czy mógÅ‚byÅ› raz oderwać siÄ™ od tego swojego komputera i zająć siÄ™ uczeniem syna arytmetyki?
      - Tak kochanie. Już to robiÄ™.
   Wchodzi Alan i razem Å›piewajÄ…
   

Piosenka tata   -Alan „Ile jest równe: trzy plus dwa?”

   
   Powiedz mi ile to razem jest trzy plus dwa?
   Jak dÅ‚ugo na twÄ… odpowiedź czekać mam?
   Â 
   ALAN: To sześć!
   Â 
   Alanie mylisz siÄ™, wiÄ™c pomyÅ›l jeszcze
   Spróbuj to nie jest wcale takie trudne
   Â 
   ALAN: WiÄ™c pięć!
   Â 
   Brawo, daÅ‚eÅ› prawidÅ‚owÄ… odpowiedź
   Teraz spróbuj ile razem jest: trzy plus sześć
   ALAN: To siedem!
   Â 
   Oj Alanie, ja już zupeÅ‚nie nie wiem
   Co z tobÄ… robić, bo jesteÅ› leniem
   Â 
   A mnie siÄ™ też nie chce z tobÄ… ćwiczyć
   WiÄ™c napiszÄ™ program co uczy liczyć
   
   Tata siada za komputerem i pracuje. Alan wychodzi i wraca po chwili ziewajÄ…c.
   Tata odrywa siÄ™ od komputera i wzywa Alana:
      - Siadaj tutaj. Ten program nauczy ciÄ™ liczyć.
   Â 
   

Piosenka komputera: „Licz ze mną Alanie licz”

   Scena przy obiedzie gdy Alan liczy kluski
   
   

Piosenka Alana „Tyle liczenia na co dzień”

   
   1:
   Przy stole każdy ma kluski przed sobÄ…
   Warto zliczyć ile razem wszyscy majÄ…
   Â 
   Ciocia dwie, wujek cztery to razem sześć
   Do tego dziadek ma pięć, bo lubi zjeść
   Â 
   Zatem razem majÄ… jedenaÅ›cie
   A jeszcze moje dwie dadzÄ… trzynaÅ›cie
   Â 
   REFREN
   Tyle wokół rzeczy do policzenia,
   Gdy umiesz liczyć to wszystko siÄ™ zmienia
   2
   Pierniki z lukrem mama nam piecze
   Ciekawe ile to razem ich bÄ™dzie
   Â 
   Pięć serduszek i cztery pajacyki
   DadzÄ… dziewięć i jeszcze dwa pierniki
   Â 
   Co razem da pierników jedenaÅ›cie
   NajedzÄ… siÄ™ wiÄ™c nimi nasi goÅ›cie
   Â 
   REFREN
   Tyle wokół rzeczy do policzenia,
   Gdy umiesz liczyć to wszystko siÄ™ zmienia
   3
   A na tablicy pani napisaÅ‚a
   Licz to Alanie, bo inaczej paÅ‚a
   Â 
   Dwa plus sześć to razem osiem mi daje
   Minus siedem, wiÄ™c jeden mi zostaje
   Â 
   Pani dziwi siÄ™ nad sprawnoÅ›ciÄ… liczenia
   Daje mi szóstkÄ™ bez zastanowienia
   Â 
   REFREN
   Tyle wokół rzeczy do policzenia,
   Gdy umiesz liczyć to wszystko siÄ™ zmienia 
   Â 
   Powrót Alana ze szkoÅ‚y: „DostaÅ‚em szóstkę”
   Dzwoni telefon:
      - Pana system przeszacowania Å›rodków trwaÅ‚ych nie funkcjonuje    - sÅ‚ychać podenerwowany gÅ‚os z gÅ‚oÅ›no   -mówiÄ…cego telefonu.
      - Co pan mówi?    - dziwi siÄ™ tata    - Przecież dotÄ…d wszystko dziaÅ‚aÅ‚o i byliÅ›cie paÅ„stwo zadowoleni    - odpowiada tata.
      - Tak, ale za tydzieÅ„ mamy kontrolÄ™ z urzÄ™du i nasza ksiÄ™gowa zaczęła dokÅ‚adnie sprawdzać wyniki, liczÄ…c na kalkulatorze. Okazuje siÄ™, że wyniki z pana programu sÄ… inne    - wyjaÅ›nia gÅ‚os z telefonu.
      - Zaraz przyjadÄ™ i wezmÄ™ siÄ™ za sprawdzenie – mówi tata skruszony.
   Â 
   Tata wróciÅ‚ do domu i krzyczy na siostrÄ™ Alana:
      - Czemu nie wÅ‚ożyÅ‚aÅ› sznurówek do swoich butów.
   Potem siada przed komputerem i przez jakiÅ› czas pracuje w milczeniu.
      - ProszÄ™ na placki ziemniaczane    - zawoÅ‚aÅ‚a z kuchni mama.
   Na co tata odburknÄ…Å‚ z nad komputera:
      - Ty mi nie zawracaj gÅ‚owy jakimiÅ› gÅ‚upimi plackami, kiedy ja szukam pluskiew w moim najlepszym programie.
   Kiedy dzieci zajadajÄ… siÄ™ plackami ziemniaczanymi siostra Alana nagle pyta:
      - Mamo, a co to sÄ… pluskwy?
      - Pluskwy to takie robaki, które kiedyÅ› byÅ‚y
   powszechne w zaniedbanych mieszkaniach    - mama zaczęła wyjaÅ›niać, ale nagle zmieniÅ‚a gÅ‚os:
      - Ale ty mnie tu nie zagaduj, tylko grzecznie jedz.
   Dzieci w ciszy dokoÅ„czyÅ‚y jeść placki.
   Â 
   Na trzeci dzieÅ„ tata obudziÅ‚ nas, woÅ‚ajÄ…c:
      - Chodźcie dzieci! PrzygotowaÅ‚em wam Å›niadanie.
   Dzieci nie dowierzaÅ‚y wÅ‚asnym uszom. Tata byÅ‚ w wyÅ›mienitym humorze. Alan odważyÅ‚ siÄ™ wiÄ™c i podczas Å›niadania zapytaÅ‚am go wprost:
      - Tato, a dużo tych robaków zÅ‚apaÅ‚eÅ›?
   Tata najpierw nie wiedziaÅ‚, co powiedzieć, i szczerze zdziwiony zapytaÅ‚:
      - Jakich robaków?
      - No, tych pluskiew, co lÄ™gnÄ… siÄ™ w zaniedbanych mieszkaniach    - wyjaÅ›niÅ‚em.
   I wtedy tata zaczÄ…Å‚ siÄ™ gwaÅ‚townie Å›miać, a kiedy siÄ™ uspokoiÅ‚, powiedziaÅ‚:
      - Kochane dzieci. MuszÄ™ was przeprosić za tych kilka nerwowych dni, ale to wina pani ksiÄ™gowej, która sama pomyliÅ‚a siÄ™ w rachunkach, a posÄ…dziÅ‚a mój program o to, że źle dziaÅ‚a.
   

Odpluskwiajmy programy

   
   1
   Dość dawno temu komputer dziaÅ‚aÅ‚ źle
   MyÅ›lano, że winne jest zapluskwienie
   Â 
   Robaki byÅ‚y zupeÅ‚nie niewinne,
   Kluczem byÅ‚y bÅ‚Ä™dy ludzi naiwne
   Â 
   REFREN:
   Bo pluskwy to informatyki zmora
   MogÄ… zrobić z programu potwora
   Â 
   Co zamiast nam   -ludziom uÅ‚atwiać pracÄ™
   Narobić może baÅ‚aganu czasem
   Â 
   Odpluskwiajmy, wiÄ™c wokół nas programy
   PatrzÄ…c, co skacze za rozsÄ…dne ramy
   Â 
   Potem bÄ™dÄ… główkować programiÅ›ci
   By plan poprawy dziaÅ‚ania siÄ™ ziÅ›ciÅ‚
   Â 
   2
   Od tych dawnych czasów bÅ‚Ä™dów szukanie
   Nazywa siÄ™ po prostu odpluskwianiem
   Â 
   PowstawaÅ‚y też specjalne programy
   Które odpluskwiaczami nazywamy
   Â 
   Â 
   PoczÄ…tkowo myÅ›laÅ‚em, że rzeczywiÅ›cie po   -peÅ‚niÅ‚em jakiÅ› bÅ‚Ä…d przy jego tworzeniu i usiÅ‚owaÅ‚em go znaleźć, co wÅ›ród programistów nazywa siÄ™ wÅ‚aÅ›nie odpluskwianiem.
   To normalne, że piszÄ…c program, popeÅ‚nia siÄ™ wiele bÅ‚Ä™dów, które potem mozolnie siÄ™ usuwa.
   Gdy powstaÅ‚y pierwsze komputery, jeszcze o tym nie wiedziano i usiÅ‚owano winÄ™ zrzucić na robaki
   gnieżdżące siÄ™ wtedy w pomieszczeniu z komputerem. Kiedy sprawa siÄ™ wyjaÅ›niÅ‚a, ktoÅ› zaproponowaÅ‚ usuwanie bÅ‚Ä™dów nazwać odpluskwianiem, i tak już pozostaÅ‚o.
   PuÅ‚kownicy, Czerwony i Niebieski, spotykajÄ… siÄ™ na naradzie u GeneraÅ‚a.
      - RozkazujÄ™ zorganizować wspólnÄ… defiladÄ™ pododdziaÅ‚u Czerwonych Beretów i pododdziaÅ‚u Niebieskich Beretów    - mówi GeneraÅ‚.
      - Tak jest, Panie Generale    - odpowiadajÄ… zgodnie puÅ‚kownicy Czerwony i Niebieski.    - Czerwone Berety majÄ… iść tuż za Niebieskimi Beretami. Dla porzÄ…dku wszystkie szeregi majÄ… mieć równÄ… liczbÄ™ żoÅ‚nierzy    - kontynuuje GeneraÅ‚.
      - Tak jest, Panie Generale.
      - ProszÄ™ uzgodnić szczegóły    - mówi GeneraÅ‚ i wychodzi z pokoju.
      - Zobaczymy, ilu mamy razem żoÅ‚nierzy    - mówi puÅ‚kownik Niebieski.
      - U mnie jest 56.
      - A u mnie 77, wiÄ™c razem 133    - odpowiada puÅ‚kownik Czerwony.
      - Nie tak Å‚atwo bÄ™dzie ustawić żoÅ‚nierzy w równolicznych szeregach    - zauważa puÅ‚kownik Niebieski.    - JeÅ›li przyjmÄ™, że ty potrafisz ustawić swoich 56 żoÅ‚nierzy w okreÅ›lonym szyku, to i ja bÄ™dÄ™ umiaÅ‚ ustawić takÄ… samÄ… część moich żoÅ‚nierzy, wiÄ™c pozostanie mi już tylko 77 minus 56 równa siÄ™ 21, których ustawienie bÄ™dÄ™ musiaÅ‚ uzgodnić z tobÄ…    - spostrzega po chwili puÅ‚kownik Czerwony.
      - A skoro ty potrafisz ustawić swoich 21 żoÅ‚nierzy, to i ja bÄ™dÄ™ mógÅ‚ ich odliczyć, co da mi 56 minus 21 równa siÄ™ 35 żoÅ‚nierzy do uzgodnienia z tobÄ…    - mówi Niebieski.
      - Spróbuj jeszcze raz odjąć moich żoÅ‚nierzy od swoich, bo ja mam ich mniej    - radzi po chwili puÅ‚kownik Czerwony.
      - Po odjÄ™ciu zostanie mi ich tylko 14   -tu    - posÅ‚usznie wykonuje proÅ›bÄ™ Niebieski.    - Teraz ja odejmÄ™ tych twoich 14   -tu i zostanie mi 7   -miu    - mówi Czerwony.
      - Mnie też zostaÅ‚o 7   -miu    - zauważa Niebieski.
   I w tym momencie uchylajÄ… siÄ™ drzwi zza których GeneraÅ‚ dodaje jeszcze:
      - Panowie to ma być porzÄ…dna defilada wiÄ™c rozkazujÄ™, by wzięły w niej udziaÅ‚ caÅ‚e oddziaÅ‚y.
   Po zamkniÄ™ciu drzwi puÅ‚kownicy od nowa zastanawiajÄ… siÄ™ nad defiladÄ…:
      - Ja mam 1001 żoÅ‚nierzy w oddziale. A ty ilu masz?    - pyta Czerwony.
      - Ja mam 1078. Czeka nas dÅ‚ugi wieczór liczenia    - spostrzega Niebieski.
      - A co bÄ™dzie, jak znowu wpadnie Pan GeneraÅ‚ z nowym pomysÅ‚em? Albo w ostatniej chwili ktoÅ› siÄ™ rozchoruje?    - martwi siÄ™ Czerwony.
      - Wiesz, mam pomysÅ‚    - mówi Niebieski    - Mam w biurze komputer. Zaprogramujemy naszÄ… metodÄ™ i już zawsze komputer nam to szybko rozwiąże.    - Dobry pomysÅ‚. Prowadź.
   Po chwili obaj puÅ‚kownicy siedzÄ… przed komputerem w biurze Niebieskiego.
      - Musimy najpierw ustalić komórki na obliczane wartoÅ›ci    - mówi Niebieski wpisujÄ…c sÅ‚owa Czerwony i Niebieski.
      - Ale może byÅ‚yby potrzebne dwa komputery skoro zadanie rozwiÄ…zywaliÅ›my we dwóch?    - pyta Czerwony.
      - Wystarczy jeden. Przecież pracowaliÅ›my na zmianÄ™. A to mógÅ‚bym już teraz robić sam    - odpowiada Niebieski    - PamiÄ™tasz, że powtarzaliÅ›my nasze obliczenia tak dÅ‚ugo, aż obie liczby nie zrównaÅ‚y siÄ™...Teraz wpiszemy operacje, które komputer bÄ™dzie musiaÅ‚ wykonywać    - kontynuuje Niebieski i zapisuje na klawiaturze "Jak dÅ‚ugo Czerwony różny od Niebieski wykonuj:".
      - A teraz od wiÄ™kszej odejmij mniejszÄ…    - radzi Czerwony.
      - SÅ‚usznie. Ale najpierw muszÄ™ sprawdzić, która jest wiÄ™ksza. ZapiszÄ™ wiÄ™c "JeÅ›li Czerwony > Niebieski, to pomniejsz Niebieski o wartość Czerwony, inaczej pomniejsz Czerwony o wartość Niebieski"    - mówi Niebieski.
      - Teraz każ mu policzyć    - mówi Czerwony. Niebieski posÅ‚usznie nakazuje komputerowi liczenie wedÅ‚ug zadanego programu. Ale komputer uparcie milczy.
      - Racja, przecież zapomnieliÅ›my o zaprogramowaniu naszej komunikacji z komputerem    - mówi Niebieski.
      - Najpierw wpiszemy instrukcje, które zapytajÄ… nas o dane    - kontynuuje Niebieski i pisze: "czytaj Czerwony i czytaj Niebieski".
      - A teraz instrukcje wyjÅ›cia    - mówi dalej i pisze "wyprowadź Czerwony". Po ponownym uruchomieniu programu komputer pyta o liczby. Niebieski wpisuje 56 i 77, a komputer posÅ‚usznie wyÅ›wietla 7.
      - DziaÅ‚a! DziaÅ‚a!    - okrzyki Niebieskiego i Czerwonego zagÅ‚usza telefon od GeneraÅ‚a.
      - Ilu żoÅ‚nierzy w rzÄ™dzie bÄ™dzie maszerowaÅ‚o na defiladzie?    - pyta GeneraÅ‚.
      - ChwileczkÄ™ Panie Generale    - Niebieski bÅ‚yskawicznie uruchamia program i wpisuje 1001 i 1078.
      - Jedenastu    - odczytuje liczbÄ™ wyÅ›wietlanÄ… na monitorze.
      - To doskonale    - odpowiada GeneraÅ‚.
      - I jak ci siÄ™ Alanie podobaÅ‚ ten film? – zagadaÅ‚ do syna ojciec wyÅ‚Ä…czajÄ…c telewizor.
      - CaÅ‚kiem fajne. A te schematy to mi siÄ™ kojarzÄ… z zabawÄ… w klasy na podwórku.
      - Ciekawe spostrzeżenie. A może daÅ‚oby siÄ™ z tego zrobić takie klasy o komputerze?
      - To może jutro spróbujÄ™ narysować taki schemat na chodniku i chodzÄ…c po nim liczyć.
   NastÄ™pnego dnia Alan narysowaÅ‚ schemat na chodniku i zbawiaÅ‚ siÄ™ sprawdzaniem jak z różnych par liczb można zestawić defiladÄ™. Wkrótce znalazÅ‚o siÄ™ kilku gapiów zainteresowanych jego zabawÄ….
      - Może nas też nauczysz tej zabawy? – zaproponowaÅ‚ jeden z nich. I Alan cierpliwie tÅ‚umaczyÅ‚ im reguÅ‚y zabawy. Jednak najmÅ‚odsi koledzy, którzy jeszcze chodzili do przedszkola nie umieli sobie poradzić z odejmowaniem i patrzyli tylko na boku z zazdroÅ›ciÄ… Å›ledzÄ…c poczynania kolegów.
   Po powrocie do domu Alan znalazÅ‚ w swojej szafce oÅ‚owiane żoÅ‚nierzyki pomyÅ›laÅ‚, że można by je wykorzystać do zabawy.
   CaÅ‚y weekend spÄ™dziÅ‚ nad kartkami papieru rysujÄ…c różne wersje schematu blokowego odpowiedniego do zabawy żoÅ‚nierzykami a nie liczbami.
   W koÅ„cu narysowaÅ‚ schemat, na który nawet tata spojrzaÅ‚ z podziwem i uznaniem dla pomysÅ‚owoÅ›ci i zapaÅ‚u syna.
   Â 
   Â 
   Â 
   Kiedy nadeszÅ‚o popoÅ‚udnie Alan przywoÅ‚aÅ‚ bawiÄ…cych siÄ™ na podwórku przedszkolaków i nauczyÅ‚ jak po pobraniu pewnej liczby czerwonych i niebieskich żoÅ‚nierzyków można uzyskać w kieszeni tyle ich ile potrzeba w szeregu, a nastÄ™pnie z wszystkich zestawiać defiladÄ™.
   OdtÄ…d już wszystkie dzieci mogÅ‚y bawić siÄ™ w zestawianie defilad.WiÄ™c jednak zostaÅ‚eÅ› informatykiem Alanie.
   Potrafisz pokierować
   Â 
   Â 
   Â